W przeszłości jedynym systemem emerytalnym jaki stosowano w praktyce było posiadanie jak największej ilości dzieci które utrzymywały rodziców na starość. Oczywiście trzeba było je , jak najlepiej wychować , sprawić aby dobrze zarabiały i właściwie po problemie. Rzecz jasne im więcej dzieci , tym większa szansa , na to , że któreś z nich przejmie skutecznie pomoc rodzicom na starość. Od kilkudziesięciu lat funkcje zabezpieczające rodziców na stare lata przejęło państwo – które pobierając od nas bardzo wysokie składki , tylko i wyłącznie obiecuje nam jakąś emeryturę w przyszłości. A to czy ona będzie , oraz jakiej w jakiej wysokości to już zupełnie inna historia , gdyż nikt nie jest w stanie przewidzieć czy w ogólne ktoś będzie w stanie ją sfinansować. W systemie emerytalnym jaki mamy w Polsce wysokość emerytury zależy tak na prawdę tylko od dwóćh czynników. Pierwszy z nich to ilość osób które pracują na nasze emerytury , a druga to ilość osób które pobierają emerytury oraz inne świadczenia które wypłaca Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Nie warto absolutnie wierzyć , że nasze zarobki będą tutaj kluczowe jeśli chodzi o wysokośc naszego świadczenia które będziemy pobierali w przyszłości , gdyż systuacja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych który jest odpowiedzialny w Polsce za wypłatę rent oraz emerytur , mimo to , że ma gigantyczny deficyt w swoim budżecie który wynosi około sześdziesięciu miliardów złotych jest tak na prawdę bardzo dobra i za około dwadzieścia lat będziemy ją wspominać z ogromną zazdrością. Dlaczego tak jest ? Dzisiaj na jedną osobę która pobiera świadczenia pieniężne z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych przypada około trzech i pół osoby która płaci miesiąc w miesiąc składki emerytalne oraz rentowe. Problem w tym , że za około dwadzieścia lat nie będzie to już wskaźnik jeden do trzech (ponad) jak ma to miejsce dzisiaj , ale będzie on o wiele gorszy być może nawet o czterdzieści procent – co wróżny ogromne problemy nie tylko dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych który jest przecież tylko i wyłącznie operatorem jeśli chodzi o pobór składek i wypłacanie rent oraz emerytur. Gigantyczną lukę między wydatkami a dochodami ZUS któś będzie musiał pokryć i tym kimś będzie na pewno państwo – gdyż zgodnie z konsytucją to właśnie rząd jest obowiązany do bycia gwarantem wypłaty rent oraz emerytur. Trzeba sobie jasno powiedzieć , że emerytury wypłacane za kilanaście lat oraz później będą zdecydowanie niższe niż w emerytury wypłacane teraz , bo po prostu nie będzie skąd na nie brać. Jeśli nie podwyższymy drastycznie wieku emerytalnego (skoro żyjemy dłużej to powinniśmy również pracować dłużej – zupełnie innym siedemdziesiąlatkiem był człowiek pół wieku temu , a zupełnie innym jest teraz) , tak więc jeśli kolejne rządy będą dalej unikały reform jak ognia , to możemy być pewni , że najpierw grozi nam drastyczna podwyżka podatków , następnie co raz to większa emigracja pracowników z polski (ucieczka przed ogromnymi podatkami) , wzrost deficytu finansów publicznych – a co za tym idzie wzrost zadłużenia budżetowego oraz wzrost kosztów obsługi tego zadłużenia.